(ഏകാന്തതയുടെ ഒരരുകില്‍
മരം ചാരിയിരുന്ന്‌ മരിച്ചവന്‍
മനസ്സില്‍ കുറിച്ചിട്ട വാക്കുകള്‍)
പാര്‍ക്കില്‍
സന്തോഷത്തിന്റെ
മിഠായിപ്പൊതികള്‍
വാരിയെറിഞ്ഞ പോലെ
മുത്തശ്ശന്റെ കൈ വിടുവിച്ച്‌
പറന്നു പറന്നു നടക്കുന്ന
നമ്മുടെ കുട്ടികള്‍
ഒരിക്കല്‍
വാക്കുകള്‍ക്കു വാക്കുകള്‍
പകരം കൊടൂത്ത്‌
നാം നിര്‍മ്മിച്ച
സ്മാരകങ്ങള്‍
അവരുടെ
ചിരിയാണെണിക്ക്‌
നിന്റെ ഓര്‍മ്മകളുടെ
ഉച്ചഭക്ഷണം
ഇവിടെ
ഈ നാലുമണിപ്പകലിന്റെ
സൂര്യഘടികാര നിഴലുകള്‍
വഴുതിവഴുതി വീഴും പാര്‍ക്കില്‍
ഓര്‍മ്മകള്‍
മൂടി മാറ്റി രുചിച്ചിരിക്കുമ്പോള്‍
നീ
ഇല കൊഴിക്കുന്ന
ഒരു സുന്ദരമരം
നിന്റെ നിഴലോ
മണമോ തുമ്മലോ
വിദൂരമുരള്‍ച്ചയോ
കുറുകും
വാക്കുകള്‍ കോര്‍ത്തിട്ട
ചെറുമാലതന്‍ കിലുക്കമോ
എങ്ങെങ്ങുമില്ല
മേഘങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്തുനിന്നു പോലും
നിന്റെ മുഖം
എത്തിനോക്കുന്നില്ല
പകല്‍ക്കരയില്‍
രാവിന്റെ കടലിലേക്ക്‌ നോക്കി
ഞാന്‍ വീര്‍പ്പിടുകയാണ്‌
നിന്റെ കപ്പലിന്റെ വെളിച്ചം
ചക്രവാളത്തിലെങ്ങാനുമുയരുന്നുവോ
അല്ലെങ്കിലും
പ്രിയേ
മരിച്ചു കഴിഞ്ഞവര്‍ക്ക്‌
ആരോടാണ്‌ പിണക്കം
vallathoru vishadam bakinirthunnu...
ReplyDelete